KANARIAK-MINDELO (CAPE VERDES)

Denborarik apenas ez lehorrean, Kanarietan. Halabeharragatik, gainera, eta ez horrenbeste horretarako asmoa zegoelako. Tira, Lanzaroten Timanfaya bisitatzeko aukera izan genuen. Kotxe bat alokatu genuen marinan eta hara joan ginen goiz-pasa. Ikusgarria! Sumendi-jatorrizko irla hauetatik guztietatik, paisaia mota berezi horren adierazlerik hoberena, seguru asko: harria eta arearen kolore ilunak zeruaren urdin eta hodeien zuriarekin kontrastean, ilargitar ikuspegia benetan.
Txango hori, baina, egindako bakarra izan zen. Arratsalde horretan bertan erosketak egitera joan eta hurrengo egunean goizeko 4retan abiatuko ginen. Eta halabeharra orduan gertatu zen; Puerto Caleroko marinatik ateratzean ez genuen espero 7/8 egunetan lurra berriz ikusterik, Cabo Verdera iritsi artean, hain zuzen. Bada, Fuertebenturako azken argiak atzean uzten genituelarik, jib-an zerbait gaizki zebilela ohartu ginen, ezin zen bildu. Baina hori baino okerragoa izango zena, bela nagusiaren lehenengo reef-aren soka puskatu zen. Hori konpontzeko portu batera ezinbesten joan beharko genuen. Las Palmaserako bidea hartu genuen orduan. Han, portu barruan ainguratu genuen hurrengo egunera arte. Egun-argiaz, genoa ikuskatu eta ondo zegoela egiaztatu genuen. Arazo bat gutxiago. Reef soka berria behar genuen, dena den, eta agian hori jarriko zigun inoren laguntza ere. Nautika dendaren batera joan behar, beraz, eta Las Palmasen ez genuen lortuko laguntzarik, ARC-eko partaideekin gainezka egongo bait ziren hortan aritzen ziren guztiak. Gas-oila hartu genuen, beraz, eta Teneriferantza abiatu ginen.Oraingoan, aldeko haizea  apobetxatuz, Iparraldera jo genuen, Gran Kanaria inguraturik San Miguelgo marinara harturik,Tenerifeko hegoaldean. Dena jarraian joan zen han emandako denboran: goizean goiz iritsi eta, ontzia lotu bezain pronto autoa alokatu eta Santa Cruz de Tenerifera gidatu, nautika denda batera. Han soka erosita, Leroy Merlinetik pasa beste gauza bat erostera. Marinara bueltatu eta reef-a (eta komuna) konpontzen hasi. Atsedenik gabe eta eromen puntu batekin egin genuen guztia... Bukatu genuenerako ia gaua zen. Eskerrak hurrengo eguna behintzat lasaiago joan zela. Ondo lo egin, lasai gosaldu eta konponketekin jarraitu genuen. Eguerdi aldera,gehiago luzatu gabe, itsasoratu ginen. Aurreko egunean bete genituen gas-oilez osinak, beraz aurrera! oraingoan bai, zuzen Mindelorantza!

 https://drive.google.com/open?id=1-HaPDwOBIA_CeA8viAVFgbnORS4MTV9psQ


Ostirala. Bai horretan eta baita larunbatean motorraz joan behar izan genuen, haizea kontra. Igande goizean altxatu genuen jib-a, atzekaldetik, estribor aldera 160 bat gradutatik jotzen zuen NW haizea probestuz. 9/11 Kt inguruko indarrez jotzen zuen,xuabea oraindik  bela nagusia erabiltzeko. Hau astelehenean altxatu genuen, haizearen indarra 18/21 Kt-era igoaz batera. Orduan "wing & wing" ingelesez deitzen den eran jarri genituen belak; hau da, bakoitza alde batera zabalduta, haizea jasotzeko ahalik eta azalerarik handiena erabiliz. Pozik!  Haizearen magiaz bultzaturik etaabiadura onean gainera, 7/8 Kt bataz beste! Honek aldartea aldarazten du. Neuri bai, bederen; orduan hasten naiz egiten ari naizen honetan sinesten, eta horretaz disfrutatzen! Egun hauetan Cowes-eko bela-lasterketaren esperientziaz gogoratu naiz. Zeinen ezberdin biak, hura eta honakoa. Batean mugimendu bizkorrak belak aldatzeko, norabide aldaketa bakoitza ahalbidetuz: soketatik tira, winche-ari eragin edo eta ontziaren alboetara eskalatu. Distantzia luzeko bela-esperientzia honetan, aldiz, egonkortasuna da bilatzen dena; norabide aldaketa bortitzarik ez apenas, ez bada horixe zuzentzeko. Bietatik, azken hau astunagoa suertatzen dela esango nuke, batez ere "watch-keeping" uneak, hau da, ordu luzeko txanda egokitzen zaizunean lemazain, ontzia maneiatzeko aparteko eginkizunik gabe. Bestelako sorpresa onak ere baditu, beste aldetik; gaur agertu zaizkigun izurdeak, kasu. Hoiek saltoak! Edo eta izarrak ikusteko eskaintzen duen aukera paregabea; konstelazioak ikasten ari naiz pixkanaka! Eta bitxitasunen bat ere: gauez, ontziek edo arrainek uzten duten estelan ikus daitekeen fosforeszentzia, uretan bizi diren zizare txikitxoek sortua da, ura abiadura handian eragitearen ondorioz.
Tira, ona da bi esperientziak izatea. Bietatik dago ikasterik.abiadura onean gainera, 7/8 Kt bataz beste! Honek aldartea aldarazten du. Neuri bai, bederen; orduan hasten naiz egiten ari naizen honetan sinesten, eta horretaz disfrutatzen!
Egun hauetan Cowes-eko bela-lasterketaren esperientziaz gogoratu naiz. Zeinen ezberdin biak, hura eta honakoa. Batean mugimendu bizkorrak belak aldatzeko, norabide aldaketa bakoitza ahalbidetuz: soketatik tira, winche-ari eragin edo eta ontziaren alboetara eskalatu. Distantzia luzeko bela-esperientzia honetan, aldiz, egonkortasuna da bilatzen dena; norabide aldaketa bortitzarik ez apenas, ez bada horixe zuzentzeko. Bietatik, azken hau astunagoa suertatzen dela esango nuke, batez ere "watch-keeping" uneak, hau da, ordu luzeko txanda egokitzen zaizunean lemazain, ontzia maneiatzeko aparteko eginkizunik gabe. Bestelako sorpresa onak ere baditu, beste aldetik; gaur agertu zaizkigun izurdeak, kasu. Hoiek saltoak! Edo eta izarrak ikusteko eskaintzen duen aukera paregabea; konstelazioak ikasten ari naiz pixkanaka! Eta bitxitasunen bat ere: gauez, ontziek edo arrainek uzten duten estelan ikus daitekeen fosforeszentzia, uretan bizi diren zizare txikitxoek sortua da, ura abiadura handian eragitearen ondorioz. Tira, ona da bi esperientziak izatea. Bietatik dago ikasterik. Baita geografia ere! Mauritaniako kostaldean behera gabiltza orain, Maroko eta Mendebaldeko Saharako kostaldeak igarota. Mindelotik 263 milatara Ipar-Ekialdera. Ostegun eguerdirako, haizea alde, aurreikusten dugu hara heltzea. Horrela espero!


https://drive.google.com/open?id=1sd-fwkOIqzCbQDorbXzTO5mbF7e53CoyFw